رمل های روان

روز نوشت های یک فروند دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی و پژوهشگر تاریخ انقلاب

رمل های روان

روز نوشت های یک فروند دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی و پژوهشگر تاریخ انقلاب

مست بوی رمل های فکه و مشغول تحصیل در مقطع ارشد روانشناسی بالینی. خیره به علم همیشه افراشته ی عاشورا و دلداده ی مرام عباس بن علی از طرفی و امید به تولید علم روانشناسی اسلامی از طرف دیگر مرا به اینجا کشانده است. علاوه بر این مشغول مطالعات تاریخ انقلاب و جنگ هم هستم. ربط این دو را هم خدا میداند!
این جا با هم قرار است چند کلمه روانشناسی و تاریخ جنگ استشمام کنیم!

کلمات کلیدی

۳ مطلب در فروردين ۱۳۹۸ ثبت شده است

🔅 عادات مخربی نظیر:

 انتقاد کردن، سرزنش کردن، غرغر کردن ،تهدید کردن و...


اگر برای مدت طولانی استفاده شوند ، زندگی های زناشویی بسیاری را از بین میبرند.


نمونه ای از این عادت ها :

 دوباره لباست را روی مبل گذاشتی، توهمیشه این کار رو انجام میدی، و...


📚 #ازدواج_بدون_شکست

📝 #دکتر_ویلیام_گلسر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ فروردين ۹۸ ، ۲۰:۰۸
سید محمد

✅ قناعت اسلام

استاد علی صفایی حائری


و قناعت اسلام به معنای کم به دست آوردن نیست، که کم برداشتن و به همراهان رسیدن است. قانع آن نیست که روزی ۵ تومان به دست می آورد؛ چون این فقیر است. قانع کسی است که با تمام استعدادش کار می کند، وگرنه احتکار کرده و تمام داراییش را برای او[خدا] خرج می کند، وگرنه اسراف کرده است.

قانع کسی است که برای همه می کوشد و به اندازه ی خودش برمی دارد. و این است که قناعت عزّت می آورد و ثروت می آورد. کوشش زیاد و برداشت کم، ثروت و مساوات می آورد. و طمعکار، کسی است که برای خودش، فقط برای خودش جمع می کند و طبقات به وجود می آورد و این است که ذلیل می شود و در دست طبقه های دیگر به بدبختی می افتد، خواه یک نفر باشد و یا یک جامعه و یا یک سیستم حکومتی.

حکومتی که فقط برای خودش سنگ به سینه زد، ناچار ذلیل می شود؛ چون ناچار طبقات به وجود می آید و ناچار‌ درگیری پیش می آید و در این درگیری ناچار شکست و ذلت پیش می آید، که: «ذَلَّ مَن طَمَعَ». قناعت در برابر طمع است نه در برابر غنا و بی نیازی.


📚 اندیشه ی من/ص ۶۹

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ فروردين ۹۸ ، ۱۰:۴۳
سید محمد

گفت و گو به سبک ساده! 

قسمت اول 




یکی از مشکلاتی که توی روابط  و گفت و گو ها داریم مقایسه کردن و به اصطلاح خودمانی سرکوفت دیگران و سر طرف مقابل زدن است!


وقتی با فرزندمان حرف میزنیم یکی در میان او را با همکلاسی ها مقایسه میکنیم که فلانی از تو نمره ی بیشتری گرفته و... در واقع داریم چند کار با هم انجام می‌دهیم :


رابطه مان با فرزندمان کمرنگ می‌شود.


او به ما حس بدی خواهد داشت و پی آن است که این تحقیر را جبران کند! یعنی به رقیبی در این مسابقه ی مقایسه تبدیل می‌شود! 


چند روز بعد می‌بینیم که با توجه به این که او این رفتار را یاد گرفته است، ما را با دیگران مقایسه می‌کند! 


به همکلاس خود حس بدی خواهد داشت

 و... آسیب های دیگر،!! 



وقتی همسرتان را با کسی مقایسه میکنید به زبان می آورید که فلانی خیلی بهتر از توست در موقعیت های مشابه! 

همان مکانیسم رابطه با فرزند تکرار می‌شود! 


فاصله ی روانشناختی زن و شوهر بیشتر می‌شود! 


طرف مقابل در صدد جبران است! 


از فردی که با او مقایسه شده است بیزاری می‌کند! 

 و یاد می‌گیرد که همسر خود را مقایسه کند! 

و اینچنین! 

این سیکل معیوب بین زن و شوهر ادامه پیدا می‌کند! 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ فروردين ۹۸ ، ۱۱:۳۱
سید محمد